Nałęczów

Poniedziałek, 21 września 2015 · dodano: 12.01.2016 | Komentarze 0

Zapowiedziałem się z wizytą u znajomej, która wypoczywa u wód. Pogoda od rana nie zachęcała – zimno, wietrznie, a do tego niepewne niebo. Tuż po południu jednak przez chmury zaczyna przebijać słońce, więc postanawiam jechać. Do celu bocznymi drogami przez Palikije i Wojciechów. Zimny, polarny wiatr prosto w twarz, więc nie za przyjemnie. W okolicach Wojciechowa zauważam ciemną chmurę, która przed Nowym Gajem zrzuca na mnie swoje mokre cargo. Mimo, że chmura niewielka, to deszcz mnie martwi, bo w plecaku tarmoszę m.in. lustrzankę. Gdy podjeżdża się do Nałęczowa z tej strony, to tuż przed centrum jest krótki, ale sztywny podjazd. Trzeba przed nim ostro redukować biegi, bo jeśli nie, to pokonuje się go jak ostatnia ciapa. W miasteczku spędziłem niecałe trzy godziny – tempo życia i chyba powietrze są tam takie, że cały czas zbierało mi się na sen. Mógłbym tam siedzieć i siedzieć, ale chciałem wrócić do domu przed szarówką. Trasa powrotna już bez kombinowania, głównymi drogami. Zupełnie bez historii. Rozwalił mnie jedynie pies, który za mną trochę pogonił. Widziałem, że mu się nie chciało i zrobił to tylko dla zasady, no i dlatego, że w psim półświatku tak wypada.


Bolesław Prus z wizytą w Nałęczowie © chirality


Lewitujące drzewo w Nałęczowie © chirality


Nałęczowski ogród © chirality


Kłódka w Nałęczowie © chirality


Amazonki w Nałęczowie © chirality


Nałęczowska kaczka © chirality


Kacza rodzina w Nałęczowie © chirality


Książę Józef w Nałęczowie © chirality