Rapha Festive 500, dzień 8/8: Lublin Orbit

Niedziela, 31 grudnia 2017 · dodano: 21.10.2018 | Komentarze 0

Z rana wszędzie biało, ale padający deszcz szybko się ze śniegiem uporał. Jednak coś za coś, więc na ostatnią jazdę w tym roku wyruszyłem tuż przed zachodem słońca w lekkiej mżawce. Miałem jednak nadzieję, że opady szybko ustaną, bo kropiło bez specjalnego wigoru. Na wszelki wypadek postanowiłem nie zapuszczać się zbyt daleko i zrobić pętlę dookoła Lublina w pobliżu jego granic administracyjnych. Na orbitę wbiłem się na południowym krańcu Zalewu Zemborzyckiego i skierowałem się na zachód. Czołowy wiatr trochę dokazywał, ale dosyć szybko skręciłem na północ i od razu zrobiło się lepiej. Mimo, że wyraźnie prosiłem Gpsies, aby wyrysowało trasę po asfaltach, to i tak ślad wyprowadził mnie kilka razy na klepisko. Najgorzej było w Jakubowicach Konińskich, gdzie po zjechaniu w dolinę Ciemięgi wpakowałem się w tak grząskie błoto, że byłem zmuszony szukać objazdu. Mżawka ustała i mniej więcej od połowy trasy niebo zaczęło się szybko klarować. Księżyc był prawie w pełni i dzięki temu noc była w miarę jasna. Całe szczęście, bo przednia lampka skakała między trybami, co zwiastowało jej bliski kres. Doszło to tego, że jadąc przez oświetlona latarniami podlubelskie miejscowości wyłączałem własną lampkę. I tak kombinując zamknąłem pętlę docierając do oświetlonego zachodniego brzegu Zalewu. A stamtąd już bezstresowo DDR do domu. Pomimo początkowo kiepskiej pogody, przejażdżka bardzo udana nawet jeśli rower upaćkałem po same uszy. Pętla wymaga lekkich korekt eliminujących odcinki terenowe, ale gdy to nastąpi stanie się zapewne moją ulubioną stukilometrową trasą.
Podsumowując, dzięki globalnemu ociepleniu, które zafundowało jesienną pogodę pod koniec grudnia, udało mi się odhaczyć Rapha Festive 500 bez zbytniego zarzynania się. I to pomimo rozpoczęcia bicia kilometrów z jednodniowym opóźnieniem ze względu na kiepską pogodę w Wigilię.


Noworoczne fajerwerki w Lublinie © chirality


Noworoczne fajerwerki w Lublinie © chirality


Noworoczne fajerwerki w Lublinie © chirality

Noworoczne fajerwerki w Lublinie © chirality


Noworoczne fajerwerki w Lublinie © chirality

Noworoczne fajerwerki w Lublinie © chirality


Noworoczne fajerwerki w Lublinie © chirality


Noworoczne fajerwerki w Lublinie © chirality


Noworoczne fajerwerki w Lublinie © chirality


Noworoczne fajerwerki w Lublinie © chirality


Noworoczne fajerwerki w Lublinie © chirality


Noworoczne fajerwerki w Lublinie © chirality
Pokaż trasę GPS

Rapha Festive 500, dzień 7/8: Pszczela Wola

Sobota, 30 grudnia 2017 · dodano: 17.05.2018 | Komentarze 0

Temperatura trochę spadła, ale jak na koniec grudnia pogoda nadal rozpieszcza. Pojechałem na południe wzdłuż wschodniego brzegu Zalewu Zemborzyckiego do Polanówki i w Pszczelej Woli zrobiłem nawrót. Dokończyłem pętlę dookoła Zalewu, dołożyłem potem jeszcze dwie i na koniec pokręciłem się trochę po mieście.

Pokaż trasę GPS

Rapha Festive 500, dzień 6/8: Zalew Zemborzycki

Piątek, 29 grudnia 2017 · dodano: 17.05.2018 | Komentarze 0

W trasę ruszyłem już po zachodzie słońca i pojechałem nad Zalew, bo dawno mnie tam nie było. Początkowo planowałem przekręcić wokół niego jedynie dwie pętle, a później poszwendać się po okolicy. Jednak koniec końców okrążyłem akwen cztery razy, bo trasa jest odizolowana od ruchu ulicznego i nocami można się po niej bujać bez stresu. Aby nie wjeżdżać w ogóle na jezdnię na ul. Osmolickiej musiałem jednak na każdym kółku zaliczać krótki odcinek gruntówką przez las. Po wcześniejszych opadach było tam mokro, więc rower konkretnie uświniłem. Po powrocie znad Zalewu pokręciłem się jeszcze trochę po mieście, aby dobić do zaplanowanego na dzisiaj dystansu. Przejażdżka zdecydowanie przyjemna.

Pokaż trasę GPS

Rapha Festive 500, dzień 5/8: Puławy

Czwartek, 28 grudnia 2017 · dodano: 16.05.2018 | Komentarze 0

Pięknej pogody ciąg dalszy, bo dzisiaj było nawet kilka stopni cieplej, niż wczoraj. Jedynym mankamentem pozostawał mocny południowy wiatr, więc aby ograniczyć walkę z nim do minimum, postanowiłem pojechać gdzieś na zachód. I tym sposobem padło na Puławy. Z domu wyjechałem po dziesiątej i Lublin opuściłem slalomami po przebudowywanej właśnie ul. Nałęczowskiej. Zwykle jeżdżę na Kazimierz Dolny DW830 przez Nałęczów. Tym razem jednak odbiłem w Tomaszowicach w boczną drogę, co okazało się dobrą decyzją, bo ruch samochodowy był tam minimalny, a krajobrazy dla oka przyjemne. Do tego objechałem szerokim łukiem nieckę Nałęczowa, dzięki czemu nie musiałem się z niej wygrzebywać konkretnym podjazdem w okolicach Rogalowa. Mało tego, bo gdy w Karmanowicach powróciłem na DW830 i mentalnie szykowałem się na wspinaczkę, dostałem w pobliskim Celejowie przyjemny zjazd. Co prawda jakiś delikwent wyjeżdżający z podporządkowanej wymusił na mnie pierwszeństwo, ale w porę się zorientował i przez spory kawałek sunął obok mnie lewym pasem. Podobne wymuszenie dostałem w Bochotnicy, więc z ulgą wbiłem się na DDR wzdłuż Wisły prowadzącą do Puław. Nigdy wcześniej nie jechałem tą trasą i trochę szkoda, że nie biegnie ona szczytem wału, bo wtedy byłby jakiś widok na rzekę. Pomimo tego bardzo przyjemny odcinek. W Puławach strasznie tłoczno i trochę mi zajęło, nim się stamtąd wydostałem. Powrót początkowo DK12, ale w Końskowoli odbiłem na południe w boczne drogi. Chociaż momentami podły asfalt i doskwierający wiatr, to jednak pagórkowata trasa ciekawa, bo nie było wiadomo, co się czai za kolejnym wzniesieniem. Zarówno w drodze do Puław, jak i podczas powrotu kilka razy przecinałem remontowaną linię kolejową Warszawa-Lublin i mogłem podziwiać jej pełną kontrolowaną destrukcję. Przed Ługowem najechałem na leżącego w rowie pijanego rowerzystę. Ponieważ tuż przed zachodem słońca temperatura szybko leciała na twarz, nie mogłem delikwenta tak zostawić na nocleg. Obudziłem go, postawiłem do pionu razem z rowerem (epicko zmasakrowany napęd!) i zmusiłem do spaceru w kierunku najbliższych zabudowań. Facet z uporem maniaka nalegał na prowadzenie roweru od strony jezdni i nie udało mi się wybić mu tego z głowy. W lokalnych wiadomościach nic nie było o potrąceniu człowieka z rowerem, więc zakładam, że do domu dotarł. Za Wysokiem wjechałem w dolinę Ciemięgi, której meandry zaprowadziły mnie aż za Snopków. Tam odbiłem na południe i smagany wiatrem dotarłem bez przygód do Lublina. Podsumowując, niesezonowo łagodna aura sprawiła, że wyjazd okazał się nadspodziewanie przyjemny.

Pokaż trasę GPS

Rapha Festive 500, dzień 4/8: Bychawa

Środa, 27 grudnia 2017 · dodano: 08.04.2018 | Komentarze 0

Kolejny piękny dzień, więc wybrałem się na rower. Ponieważ wiało z południa, to początkowo planowałem jechać na zachód w okolice Nałęczowa. No ale przez ostatnie dni sporo było w lokalnych mediach o wypadkach, których sprawcy zwalali wszystko na oślepiając słońce. Aby nie dawać kierowcom pretekstów, zmieniłem więc plany i pojechałem na południe do Bychawy. Zmiana mogła się odbić czkawką, bo na ul. Osmolickiej (feralne miejsce, bo dwa dni temu jakiś delikwent wyprzedzał mnie tam, gdy wykonywałem lewoskręt w ul. Cienistą) usłyszałem tuż za plecami wpadający w poślizg pojazd. Bez oglądania się za siebie odbiłem ostro na pobocze, a rozklekotana furgonetka pojechała dalej. Obciachem byłoby dać się rozjechać przez takiego szrota. Do Bychawy pod wiatr, po hopkach i w dosyć intensywnym ruchu samochodowym. Na nawrocie diametralna zmiana – wiatr w plecy, płasko, cisza i spokój. Miód na serce. Na koniec pokręciłem się jeszcze trochę po Lublinie i zwinąłem do bazy. Bardzo przyjemny wyjazd.


Pokaż trasę GPS

Rapha Festive 500, dzień 3/8: Wola Niemiecka

Wtorek, 26 grudnia 2017 · dodano: 07.04.2018 | Komentarze 0

Kolejny dzień niesezonowo pięknej pogody. Po wczorajszych hopkach miałem ochotę na coś płaskiego, więc pojechałem na północ. Późny wyjazd, więc zachód słońca złapał mnie już w Krasieninie. Odbiłem tam na wschód i po lekkim kluczeniu przeciąłem DK19 za Wolą Niemiecką. W Sobianowicach gwałtowny zwrot na zachód i przyjemny kawałek wzdłuż Ciemięgi. Za Pliszczynem odbiłem z głównej drogi w złym momencie i ku ogromnemu zdziwieni wylądowałem w Ciecierzynie. Nie uśmiechało mi się wygrzebywać z doliny rzeki ruchliwą DK19, więc zrobiłem to nieco dalej w Dysie. Przyjemna przejażdżka i to pomimo kilku błędów nawigacyjnych.


Pokaż trasę GPS

Rapha Festive 500, dzień 2/8: Batorz

Poniedziałek, 25 grudnia 2017 · dodano: 02.04.2018 | Komentarze 0

Świąteczna końcówka grudnia to już tradycyjnie (2015 i 2016) próba przekręcenia 500 km w ramach Rapha Festive 500. Niby jest na to aż osiem dni, więc na papierze nie jest to jakieś wyjątkowe wyzwanie. Jednak pogoda, jak i ogólne zimowe rozleniwienie mogą realizację tego celu skutecznie utrudnić. Tak było i w tym roku, bo Wigilię będącą pierwszym oficjalnym dniem zliczania kilometrów musiałem odpuścić z powodu ciągłych opadów deszczu. W konsekwencji dzisiaj czułem się zobligowany, by pojechać gdzieś dalej. Ze względu na mroźny zachodni wiatr, chciałem trzymać się mniej więcej osi północ-południe i dlatego za cel przejażdżki wybrałem Batorz. Z domu wyjechałem przed południem z kierownicą obwieszoną po januszowemu torbami z fantami na cmentarz, na który wpadłem po drodze. Później już na lekko ruszyłem na wschód serwisówką drogi ekspresowej S12. Z wiatrem, więc przyjemnie. Początkowo na drogach było bardzo mokro po wczorajszych opadach deszczu, ale asfalty schły w oczach. W Wierzchowiskach skręciłem na południe i meandrująca droga pokazała mi, że jazda na zachód będzie w tych warunkach sporo kosztować. Doświadczyłem tego bardzo szybko, bo tuż po podłączeniu się na DW836. Czołowy wiatr, epicko zmaltretowana nawierzchnia (podobno najgorsza w województwie, a biorąc po uwagę ogólny stan dróg w Lubelskiem, mówi to samo za siebie) i do tego dłużący się podjazd. Na szczycie w Chmielu odbiłem ponownie na południe w idealny wręcz asfalt i od razu zrobiło się przyjemniej. O ile w czasie całego wyjazdu wiele razy uciekałem przed ambitnymi czworonogami, o tyle pierwsze spotkanie z przedstawicielem tego gatunku było nad wyraz pokojowe. Piesek dołączył do mnie w Lesie Piotrkowskim, a że najwyraźniej biegł w interesach do pobliskiej wsi, więc ten kawałek przemierzyliśmy razem. Czasami on prowadził, czasami ja. Odstał dopiero na lekkim podjeździe tuż przed zabudowaniami. W Żółkiewce skręciłem na zachód i rozpocząłem mozolną walkę z czołowym wiatrem. Za Wysokiem zaczęły się konkretne hopki, ale ostatnie kilometry przed Batorzem przyjemnie płaskie drogą meandrującą wśród wzgórz. Do opustoszałego miasteczka dotarłem równo z zachodem słońca i po krótkiej przerwie ruszyłem w dalszą drogę już przy pełnym oświetleniu. Jechało się bardzo ciężko, bo wzniesienia konkretne, a do tego siekający po skosie wiatr znajdował sposób, by uprzykrzać nawet podjazdy. Pocieszałem się jednak, że w Sulowie dotrę nieco poniżej źródła Bystrzycy i aż do samego Lublina będę się jej trzymał. Będzie więc płasko, nominalnie z górki i, po odbiciu na północ, z bocznym wiatrem. Po zapadnięciu zmroku w mijanych wioskach często nadziewałem się na grupki kolędników. Chociaż dziad w kamizelce odblaskowej wyglądałby mało wiarygodnie, to jednak nieoświetlone dziecko ubrane w worek po kartoflach stanowi realne zagrożenie dla innych użytkowników dróg. Po dotarciu do Sulowa odetchnąłem z ulgą i rzeczywiście dalsza podróż była o wiele przyjemniejsza. Jedyny zgrzyt nastąpił już na rogatkach Lublina, gdy wykonywałem lewoskręt w ul. Cienistą. Dobrze, że oglądałem się cały czas za siebie, to zdążyłem zauważyć, że jadący za mną delikwent zaczął mnie na skrzyżowaniu wyprzedzać. Porzuciłem swój manewr i dzięki temu skończyło się jedynie na strachu. Końcówka po DDR wzdłuż zachodniego brzegu Zalewu Zemborzyckiego i wylewającej się z niego Bystrzycy już zupełnie bez stresu. Podsumowując, trasa jak na końcówkę roku trochę za ambitna, bo dała mi solidnie w kość. Jednak tym większa radość z jej pokonania.

Pokaż trasę GPS

Po Lublinie

Czwartek, 7 grudnia 2017 · dodano: 08.12.2017 | Komentarze 0

Przejażdżka na cmentarz. Ciepło, sucho, ale i wietrznie, co dało się odczuć szczególnie na powrocie.
W poniższym filmiku Bartosz Huzarski podjeżdża jakąś hopkę.


Pokaż trasę GPS

Dys

Wtorek, 5 grudnia 2017 · dodano: 06.12.2017 | Komentarze 0

Pomimo tego, że niezbyt ciepło, to jednak przynajmniej sucho, więc przed zachodem słońca pojechałem w dolinę Ciemięgi. W końcu szarpnąłem się na ochraniacze na nogi, bo ostatnimi czasy stopy trochę cierpiały i muszę przyznać, że robiły one dużą różnicę. W Dysie zaliczyłem dwa podjazd na południowym stoku doliny i to mi w zupełności wystarczyło. Na powrocie zaczęło lekko prószyć, ale do domu zawinąłem, nim padający śnieg przepoczwarzył się w deszcz.


Pokaż trasę GPS