Zalew Zemborzycki

Środa, 26 lipca 2017 · dodano: 30.07.2017 | Komentarze 0

Dzisiaj po raz pierwszy od września ubiegłego roku wsiadłem na szosówkę. Byłem do tego poniekąd zmuszony, bo ciekawość to rzeczywiście pierwszy stopień do piekła. Po niedzielnym taplaniu się w błocie musiałem umyć mojego nowego górala. A że tylna tarcza hamulcowa gdzieś tam obcierała, postanowiłem wykorzystać tę okazję do poznania budowy hamulca właśnie. Chwyciłem za imbusy i naprawdę niewiele myśląc rozkręciłem go na części. Nacisnąłem klamkę, płyn hamulcowy trysnął jak z fontanny i pozamiatane. Rower teraz stoi i czeka na odpowietrzenie hamulca. No a że mój stary góral jest już zdemontowany do malowania, pozostała jedynie szosówka. Pojechałem przekręcić na niej trzy kółka dookoła Zalewu. Po tak długiej przerwie i bujaniu się na góralach, czułem się na tym rowerze bardzo niepewnie. Wydawał się strasznie kuchy i jakby poza moją kontrolą niczym niekiełznany rumak. Z doświadczenia jednak wiem, że to uczucie słabnie wraz z przejechanymi kilometrami, więc postaram się teraz trochę na szosówce pokręcić. Pogoda bardzo przyzwoita. Ciepło, ale też i wietrznie. Zachodnie niebo czyste i przyozdobione słońcem, a wschodnie sine i groźne. I chyba dzięki tej grze świateł woda w Zalewie wydawała się ciemnogranatowa, nieomal czarna. Co prawda pojawiły się w nim ostatnio sinice, ale chyba nadają one wodzie zieloną barwę. Przejazd bardzo spokojny. Przez chwilę wiozłem się na kole jakiegoś górala kręcącego z nienaturalnie wysoką kadencją, potem on się wiózł i to by było na tyle.