Zalew Zemborzycki

Niedziela, 6 sierpnia 2017 · dodano: 07.08.2017 | Komentarze 0

Umyłem rower, zmieniłem łańcuch i z rozpędu zamontowałem lemondkę. Nie żebym jej jakoś specjalnie potrzebował, ale kupując rower dostałem ją gratis, więc głupio, żeby latami zbierała kurz. W tamtym roku przejechałem się z nią tylko raz i dałem sobie spokój, bo za wygodnie nie było. Teraz zmieniłem położenie podpórek w nadziei, że będzie lepiej. Pod wieczór pojechałem zatem nad Zalew przekręcić trzy pętelki obierając kierunek tak, aby na zachodnim brzegu jechać pod mocny północny wiatr. Trochę chłodniej, niż to ostatnimi czasy bywało i na trasie jakichś specjalnych tłumów nie było. Na lemondce jechało się tak sobie. Pewnie aerodynamika była lepsza, ale czułem, że nie mogę efektywnie cisnąć w pedały. Do tego siodełko robiło się niezbyt komfortowe. Pomimo tego nie odpuszczam i jeszcze trochę z lemondką się pobujam. Na początku podwyższę kierownicę i pochylę siodełko w dół – może to coś zmieni, bo czuję że niewiele trzeba, abym trafił z ustawieniem w jakiś w miarę komfortowy punkt. Na trzecim kółku jechałem przy pięknym zachodzie słońca – żółte niebo z gęstym woalem półprzepuszczalnych chmur. Na nawrocie znad zapory dostrzegłem biegnącą z naprzeciwka parę w towarzystwie psa, który przebiegł przez DDR w znajdujące się przy Bystrzycy krzaki. Wiedziałem, że za chwilę będzie do właścicieli wracał, ale w tych chaszczach straciłem go z oczu. Wbiegł mi prosto pod koła, ale na szczęście do kontaktu nie doszło. Ludzie to jednak nie myślą.